Księga Przysłów

13
1 Syn mądry miłuje karcenie1, 
naśmiewca nie słucha nagany. 
 
2 Z owocu swych ust spożywa się dobro, 
a gwałtem się sycą przewrotni2. 
 
3 Kto ust swych strzeże - ten strzeże życia, 
kto usta rozwiera - zgubi sam siebie. 
 
4 Serce leniwego czeka bez skutku, 
a pilnych zamiary stale się spełniają. 
 
5 Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, 
źle i haniebnie czyni występny3. 
 
6 Prawość strzeże dróg niewinnego - 
a grzeszników powala nieprawość. 
 
7 Jeden udaje bogacza - nie mając niczego, 
[inny] udaje nędzarza - a opływa w dobra. 
 
8 Bogactwo okupem za życie człowieka, 
lecz tyran pogróżek nie słucha4. 
 
9 Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych, 
a lampa niewiernych przygasa. 
 
10 Skutkiem pychy5 stale są kłótnie, 
u szukających rady jest mądrość. 
 
11 Przepadnie bogactwo podstępnie zagarnięte, 
a krok za krokiem zdobywane - rośnie. 
 
12 Przewlekłe czekanie jest raną dla duszy, 
ziszczone pragnienie jest drzewem życia. 
 
13 Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, 
nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje6.